Δεν έγινε πλειοψηφούσα η άποψη πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιων καλλιτεχνών και σχολιαστών του Διαδικτύου για τον Διονύση Σαββόπουλο.
Το κύμα συμπαράστασης στον κορυφαίο τροβαδούρο υπήρξε σαφώς ογκωδέστερο και πιο πειστικά τεκμηριωμένο από το αντίστοιχο των κατηγόρων του που σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποίησαν τοξικό και ακραία καταγγελτικό λόγο.
Σ’ αυτό συνέβαλε
Πρώτον η υψηλή καλλιτεχνική αξία του Διονύση Σαββόπουλου και το κύρος του στην πνευματική κοινότητα της χώρας που δημιούργησαν συνθήκες έκφρασης μεγάλου σεβασμού.
Δεύτερον η ανίκητη πεποίθηση της πλειοψηφίας του κόσμου ότι ο καθένας δικαιούται να εκφράζει την πολιτική του άποψη και να κάνει νέες επιλογές , πράγμα ούτως η άλλως αυτονόητο σε μια δυτική δημοκρατία και μάλιστα στην εποχή της πολιτικής ορθότητας και των κοσμογονικών που επέρχονται .
Τρίτον, όλα αυτά τα επικύρωσε με δήλωσή του ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας πως μόνο αγάπη και εκτίμηση έχει για τον Διονύση Σαββόπουλο, ερχόμενος σε ζωηρότατη αντίθεση με τον αψύ Πολάκη που χαρακτήρισε τον Θεσσαλονικιό τροβαδούρο «θεραπαινίδα του Μητσοτακέικου» και «ολίγο, διεφθαρμένο, επαρχιώτη, εγωπαθή και χαλασμένο»!
Έληξε το ματς και τα συμπεράσματα δικά σας.