Σε έναν κόσμο αυξανόμενης γεωπολιτικής αστάθειας, ο ρόλος των εταιρειών άμυνας στα βιώσιμα χαρτοφυλάκια επανεξετάζεται. Η σύνδεση ανάμεσα στην ασφάλεια και τη βιωσιμότητα προκαλεί έντονο προβληματισμό στους επενδυτές που διαχειρίζονται κεφάλαια ESG (Περιβάλλον, Κοινωνία, Διακυβέρνηση).
Τα τελευταία χρόνια, η έκθεση των ευρωπαϊκών ESG κεφαλαίων στον τομέα της άμυνας έχει σημαντικά αυξηθεί, ιδίως μέσω των «ανοιχτών πράσινων» στρατηγικών (άρθρο 8), που προωθούν κοινωνικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά. Αντίθετα, τα αυστηρότερα κεφάλαια (άρθρο 9), τα οποία στοχεύουν ρητά σε βιωσιμότητα, παραμένουν περιορισμένα σε τέτοιες εκθέσεις.
Η ρυθμιστική διευκρίνιση από την Ε.Ε. ότι δεν αποκλείονται εκ προοιμίου οι επενδύσεις στον αμυντικό τομέα, έχει ανοίξει τον δρόμο για πιο ευέλικτες προσεγγίσεις, με βάση την αξιολόγηση κάθε περίπτωσης και όχι την κατηγορία του κλάδου. Ο στόχος είναι να διατηρηθεί η διαφάνεια και η συνέπεια χωρίς ιδεολογικούς αποκλεισμούς.
Η απόδοση έχει επίσης συμβάλει στην αλλαγή στάσης: οι αμυντικές μετοχές έχουν παρουσιάσει αξιοσημείωτα κέρδη, οδηγώντας διαχειριστές να επανεκτιμήσουν τις τοποθετήσεις τους. Το κάποτε σημαντικό χάσμα μεταξύ ESG και συμβατικών στρατηγικών περιορίζεται, καθώς η αγορά προσαρμόζεται στις νέες προκλήσεις της εποχής.
Η συζήτηση πλέον περιστρέφεται γύρω από ένα κρίσιμο ερώτημα: Μπορεί η βιώσιμη χρηματοδότηση να συμπεριλάβει κλάδους που σχετίζονται με την άμυνα, όταν συνδέονται με την ασφάλεια, τη δημοκρατία και την προστασία κοινωνιών; Η απάντηση ίσως διαμορφώσει τον ESG χάρτη των επόμενων ετών.