Το Διεθνές Δικαστήριο εξέδωσε ομόφωνη συμβουλευτική γνωμοδότηση που ορίζει τις υποχρεώσεις των κρατών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αναβαθμίζοντας την από πολιτική δέσμευση σε νομική ευθύνη. Αν και η γνωμοδότηση δεν είναι δεσμευτική, επιβεβαιώνει ότι η αδράνεια στην προστασία του κλίματος μπορεί να θεωρηθεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου, με πιθανές διπλωματικές και οικονομικές συνέπειες.
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, τα κράτη οφείλουν να μειώνουν τις εκπομπές με τη δέουσα επιμέλεια, να προλαμβάνουν σημαντική περιβαλλοντική βλάβη και να συνεργάζονται διεθνώς, μοιράζοντας τεχνογνωσία και πόρους. Οι υποχρεώσεις αυτές ισχύουν για όλα τα κράτη, ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους σε κλιματικές συνθήκες, και αναμένεται να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για μελλοντικές συμφωνίες και δικαστικές προσφυγές.
Η γνωμοδότηση ενισχύει τη βιώσιμη ανάπτυξη, συνδέοντας την προστασία του περιβάλλοντος με την τήρηση του κράτους δικαίου και τη διεθνή συνεργασία. Η νομική πίεση μπορεί να επιταχύνει την ενεργειακή μετάβαση, να ενθαρρύνει την επένδυση σε καθαρές τεχνολογίες και να αναβαθμίσει τα περιβαλλοντικά πρότυπα, ειδικά σε οικονομίες με υψηλές εκπομπές.