Η βιώσιμη ανάπτυξη δεν αποτελεί πλέον μια θεωρητική έννοια, αλλά έναν αναγκαίο πυλώνα πολιτικών και κοινωνικών πρωτοβουλιών που διαμορφώνουν το μέλλον των τοπικών κοινωνιών. Στο πλαίσιο αυτό, η συνεργασία μεταξύ της Εκκλησίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποκτά καθοριστική σημασία, ειδικά σε μια περίοδο όπου οι κοινωνικές ανισότητες και οι προκλήσεις της καθημερινότητας απαιτούν συλλογική δράση, συνέχεια και σταθερότητα.
Η Αθηνά Αηδόνα, με αφορμή την παρέμβασή της στο Συνέδριο της Κ.Ε.Δ.Ε., υπογράμμισε τον καθοριστικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι θεσμοί αυτοί, όχι μόνο στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής αλλά και στη στήριξη των πιο ευάλωτων συμπολιτών μας. Όπως τόνισε, από την πρώτη στιγμή η Διοίκηση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας εξασφάλισε τη συνέχιση της λειτουργίας των κοινωνικών δομών, αναγνωρίζοντας ότι η κοινωνική προστασία αποτελεί προϋπόθεση για μια πραγματικά βιώσιμη τοπική ανάπτυξη.
Η βιώσιμη ανάπτυξη δεν περιορίζεται στην περιβαλλοντική διάσταση· περιλαμβάνει την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες και την προστασία από φαινόμενα βίας και αποκλεισμού. Γι’ αυτό και η Αηδόνα ευχαρίστησε για την τιμητική πρόσκληση να απευθύνει χαιρετισμό στην έναρξη ενός συνεδρίου που συνδιοργανώνεται με την Πρωτοβουλία για την πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας του Ιδρύματος Νεότητος & Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών — μια δράση που συνδέεται άμεσα με τους στόχους της κοινωνικής μέριμνας και της συνολικής ευημερίας.
Παράλληλα, συνεχάρη τους συντελεστές του συνεδρίου: τον Πρόεδρο της Κ.Ε.Δ.Ε. Λάζαρο Κυρίζογλου, τους Σεβασμιότατους Μητροπολίτες Βαρνάβα και Αθηναγόρα, αλλά και τον υφυπουργό Νίκο Παπαϊωάννου, για την ενεργό στήριξή τους. Οι συνεργασίες αυτές, όπως ανέδειξε, αποτελούν παράδειγμα συνέργειας θεσμών που έχουν κοινό στόχο την ενίσχυση των κοινωνικών δομών και την προστασία όσων το έχουν περισσότερο ανάγκη.
Σε μια εποχή όπου η βιώσιμη ανάπτυξη συνδέεται με την ποιότητα ζωής και την ανθεκτικότητα των κοινωνιών, οι δηλώσεις της Αθηνάς Αηδόνα υπενθυμίζουν ότι η τοπική αυτοδιοίκηση και η Εκκλησία μπορούν να λειτουργούν ως σταθεροί άξονες κοινωνικής στήριξης. Μέσα από κοινές πρωτοβουλίες, στρατηγικό σχεδιασμό και προσήλωση στις ανάγκες των πολιτών, μπορούν να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο πραγματικής, ανθρώπινης και βιώσιμης προόδου.