Οι επιδόσεις της Ελληνικής οικονομίας μετρώνται και αξιολογούνται με μεγαλύτερη ακρίβεια και μεθοδικότητα σε σχέση με το παρελθόν, όταν τα φαινόμενα «δημιουργικής λογιστικής» δεν ήταν σπάνια.
Για παράδειγμα οι αλλεπάλληλες αξιολογήσεις της χώρας από τους θεσμούς σε καθεστώς μεταπρογραμματικής εποπτείας.
Αυτό που δυσκολεύονται να κατανοήσουν ή να αποδεχθούν τα κόμματα είναι πως οι υπέρμετρα μη ρεαλιστικές υποσχέσεις και η έλλειψη κοστολόγησης των μέτρων που προτείνουν, δεν συμβαδίζουν μεντις απαιτήσεις του πολίτη της νέας εποχής.
Κανείς δεν θέλει να τον εμπαίζουν και ειδικά σε εποχές που η δημαγωγία μπορεί να αποκαλυφθεί αμέσως.
Έτσι λοιπόν τα οικονομικά προγράμματα των κομμάτων πρέπει πια να συμβαδίζουν με την αδυσώπητη αλήθεια των αριθμών και όχι με τη διάθεση για ψηφοθηρία
Ήρθε η ώρα ανατεθεί η κοστολόγηση των προγραμμάτων σε ανεξάρτητο φορέα για να ξέρει ο πολίτης που βαδίζει η οικονομία αλλά και το κόμμα που προτίθεται να ψηφίσει