Στη Γενεύη, εκπρόσωποι από σχεδόν 180 χώρες διαπραγματεύονται τη δημιουργία μιας παγκόσμιας, νομικά δεσμευτικής συμφωνίας για την πλαστική ρύπανση, τη στιγμή που οι γεωπολιτικές εντάσεις κλιμακώνονται.
Χώρες με υψηλές περιβαλλοντικές φιλοδοξίες, κυρίως από την Ευρώπη, ζητούν μείωση της παραγωγής πρωτογενών πλαστικών, καθώς και απαγόρευση επιβλαβών χημικών. Την ίδια ώρα, πετρελαιοπαραγωγές χώρες επιδιώκουν να διατηρήσουν τη ζήτηση για ορυκτά καύσιμα μέσω της πλαστικής βιομηχανίας, φρενάροντας φιλόδοξες δεσμεύσεις.
Η διακύβευση είναι τεράστια: η παγκόσμια παραγωγή πλαστικού αναμένεται να τριπλασιαστεί έως το 2050, την ώρα που μικροπλαστικά ανιχνεύονται πλέον σε ανθρώπινους ιστούς και τα θαλάσσια οικοσυστήματα απειλούνται όλο και περισσότερο.
Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων θα καθορίσει κατά πόσο η διεθνής κοινότητα θα κινηθεί προς ένα μοντέλο βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης, ή αν θα επικρατήσουν οι βραχυπρόθεσμες οικονομικές προτεραιότητες εις βάρος της μακροπρόθεσμης περιβαλλοντικής ασφάλειας.