Αν και φαινομενικά απομονωμένες από την ανθρώπινη δραστηριότητα, οι αλπικές λίμνες της Ελλάδας δεν μένουν ανεπηρέαστες από τη ρύπανση. Νέα μελέτη κατέγραψε την παρουσία μικροπλαστικών σε υψόμετρα άνω των 2.000 μέτρων, στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού Βόρειας Πίνδου, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην κατανόηση της εξάπλωσης αυτών των ρύπων.
Πρόκειται για την πρώτη καταγραφή μικροπλαστικών σε τόσο απομακρυσμένα ελληνικά περιβάλλοντα, όπως η Δρακόλιμνη Τύμφης. Η ερευνητική ομάδα, μέσω ειδικού εξοπλισμού και εργαστηριακών αναλύσεων, εντόπισε ίνες και θραύσματα μικροπλαστικών μεγέθους από 150 μm έως 5 mm.
Πηγές ρύπανσης
Η παρουσία μικροπλαστικών φαίνεται να σχετίζεται τόσο με άμεσες ανθρωπογενείς παρεμβάσεις (τουρισμός, απορρίμματα), όσο και με ατμοσφαιρική μεταφορά (μέσω βροχής ή χιονιού). Σε αρκετές περιπτώσεις βρέθηκαν δείγματα με μικρό βαθμό αποδόμησης, γεγονός που υποδηλώνει πρόσφατη εισαγωγή ρύπων πιθανώς μετά την καλοκαιρινή τουριστική περίοδο.
Κίνδυνος για τα ορεινά οικοσυστήματα
Οι αλπικές λίμνες είναι οικολογικά ευαίσθητα συστήματα και σημεία συγκέντρωσης βιοποικιλότητας, με παρουσία σπάνιων ειδών. Η ρύπανση από μικροπλαστικά λειτουργεί σωρευτικά με άλλες απειλές (κατακερματισμός, κλιματική αλλαγή), διαβρώνοντας σταδιακά τη σταθερότητα των οικοσυστημάτων.
Επιστημονική μεθοδολογία αιχμής
Η δειγματοληψία βασίστηκε σε ειδική μέθοδο ανάλυσης της χημικής σύστασης των πλαστικών μέσω φασματοσκοπίας Raman. Το πρωτόκολλο, που αναπτύχθηκε για ορεινά περιβάλλοντα, εφαρμόστηκε σε 7 λίμνες της βόρειας Πίνδου και θεωρείται εφαρμοστέο και σε διεθνές επίπεδο (Άλπεις, Πυρηναία).
Η ρύπανση δεν γνωρίζει υψόμετρο. Απαιτείται άμεση ενίσχυση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, ορειβατικής συνείδησης και εφαρμογής της νομοθεσίας, ώστε να διατηρηθούν ανέπαφα τα τελευταία “καταφύγια” βιοποικιλότητας της χώρας.