Εδώ και πάνω από 400 χρόνια, οι ναυτικοί αναφέρουν ένα μυστηριώδες φαινόμενο κατά το οποίο ο ωκεανός φαίνεται να λάμπει μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι.
«Η θάλασσα από τον ορίζοντα μέχρι τον ορίζοντα προς όλες τις κατευθύνσεις πήρε μια λάμψη φωσφορισμού. Το φεγγάρι είχε μόλις δύσει και ολόκληρη η θάλασσα ήταν αρκετές αποχρώσεις πιο ανοιχτή από τον ουρανό», έγραψε ο J. Brunskill, αξιωματικός στο πλοίο SS Ixion που είχε πλεύσει στην Αραβική Θάλασσα το 1967.
Σχεδόν 10 χρόνια αργότερα, το πλήρωμα του πλοίου MV Westmorland βίωσε ένα παρόμοιο γεγονός στην Αραβική Θάλασσα καθώς έπλεε μέσα από μια «μεγάλη περιοχή βιοφωταύγειας», σύμφωνα με τον καπετάνιο P. W. Price.
«Η θάλασσα έλαμπε με ένα λαμπρό και έντονο πράσινο χρώμα. Τόσο λαμπερή μάλιστα που δεν μπορούσες να διακρίνεις κύματα, φαινόταν σαν μια απόλυτα επίπεδη θάλασσα», έγραψε το 1976.
Αυτά τα φαινόμενα, που ονομάστηκαν «γαλακτώδεις θάλασσες» από τους ναυτικούς που είχαν την τύχη να τα συναντήσουν, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μελετηθούν λόγω της σπάνιας εμφάνισής τους σε απομακρυσμένες περιοχές του ωκεανού.
Τώρα, οι επιστήμονες είναι ένα βήμα πιο κοντά στο να προβλέψουν πότε και πού θα εμφανιστούν αυτές οι μυστηριώδεις επιδείξεις βιοφωταύγειας. Ερευνητές από το τμήμα Ατμοσφαιρικών Επιστημών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Κολοράντο συγκέντρωσαν πάνω από 400 αναφορές «γαλακτωδών θαλασσών» για να δημιουργήσει μια νέα βάση δεδομένων που θα βοηθήσει τους επιστήμονες να στείλουν μια μέρα ένα ερευνητικό σκάφος σε μία από αυτές, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Earth and Space Science.
Βιοφωσφορίζοντα βακτήρια
Τα φαινόμενα «γαλακτωδών θαλασσών» τα οποία μπορεί να διαρκέσουν για μήνες, εκτείνονται σε πλάτος που μπορεί να φτάσει τα 100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και τα μεγαλύτερα από αυτά είναι ορατά από το διάστημα, σύμφωνα με τη μελέτη.
Αν και οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς γιατί συμβαίνει αυτή η σπάνια λάμψη, είναι πιθανό να αποτελεί υποπροϊόν των υψηλών συγκεντρώσεων μικροσκοπικών βιοφωσφοριζόντων βακτηρίων που ονομάζονται Vibrio harveyi, σύμφωνα με τη μελέτη. Η υπόθεση αυτή βασίζεται στη συλλογή δείγματος νερού από ένα ερευνητικό σκάφος το 1985. «Αλλά πέρα από αυτό, οι συνθήκες για το πώς σχηματίζονται και πώς ξεκινούν να προκαλούν ολόκληρο τον ωκεανό να λάμπει έτσι, είναι ακόμη άκρως άγνωστες», δήλωσε ο Δρ. Steven Miller, συν-συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο τμήμα Ατμοσφαιρικών Επιστημών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Κολοράντο.
Αφού συγκέντρωσαν όλες τις γνωστές αναφορές «γαλακτώδους θάλασσας» και δεδομένα από δορυφόρους, οι συγγραφείς της μελέτης διαπίστωσαν ότι τα φαινόμενα αυτά εμφανίζονται κυρίως στην Αραβική Θάλασσα και στα ύδατα της Νοτιοανατολικής Ασίας και ενδέχεται να επηρεάζονται από ορισμένα παγκόσμια κλιματικά φαινόμενα, όπως το Δίπολο του Ινδικού Ωκεανού και το Ελ Νίνιο.
Αναπάντητα ερωτήματα
Οι περιοχές στις οποίες εμφανίζονται κυρίως οι «γαλακτώδεις θάλασσες» τείνουν να παρουσιάζουν ανοδικές κινήσεις στον ωκεανό, όπου το ψυχρότερο, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά νερό από τα βάθη ανεβαίνει στην επιφάνεια λόγω ισχυρών ανέμων. Η μελέτη προβλέπει ότι σε αυτές τις περιοχές υπάρχουν περίπου μία ή περισσότερες περιπτώσεις «γαλακτωδών θαλασσών» το χρόνο.
Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα βακτήρια της «γαλακτώδους θάλασσας» λάμπουν για να προσελκύσουν τα ψάρια – τα οποία στη συνέχεια θα φάνε τα βακτήρια και θα τους επιτρέψουν να ευδοκιμήσουν στο έντερό τους.
Μεταξύ των πολλών αναπάντητων ερωτημάτων που παραμένουν, είναι το πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει την εμφάνιση των «γαλακτωδών θαλασσών» και πώς αυτό μπορεί να επηρεάσει το οικοσύστημα.
Με πληροφορίες από: A mysterious ocean glow reported for over 400 years has stumped scientists. A new study could offer clues by Taylor Nicioli, CNN