Από την ανεξαρτησία της το 1965, η Σιγκαπούρη μετατράπηκε από μια οικονομία με υψηλή ανεργία και ελλιπείς υποδομές σε παγκόσμιο πρότυπο ανάπτυξης, εκπαίδευσης και ασφάλειας. Σήμερα, παραμένει μία από τις πιο ανταγωνιστικές οικονομίες παγκοσμίως, αλλά αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις: εμπορικές εντάσεις ΗΠΑ–Κίνας, γήρανση πληθυσμού και υψηλό κόστος ζωής.
Με την οικονομία της να εξαρτάται έντονα από το εμπόριο, η χώρα επιδιώκει «διπλή στρατηγική» προσαρμογής, διατηρώντας τις αρχές της καθαρής διακυβέρνησης, του ελεύθερου εμπορίου και της σταθερότητας. Παράλληλα, επενδύει σε καινοτομίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα αυτόνομα οχήματα και η ρομποτική, για να ενισχύσει την παραγωγικότητα και να αντιμετωπίσει τις δημογραφικές πιέσεις.
Η στρατηγική αυτή, που συνδυάζει οικονομική διαφοροποίηση, τεχνολογική πρόοδο και κοινωνική συνοχή, αποτελεί παράδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης: προσαρμογή στις παγκόσμιες αλλαγές, ενίσχυση της ανθεκτικότητας και διατήρηση της ευημερίας των πολιτών.