Η 29η Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (COP29) διεξήχθη στο Αζερμπαϊτζάν, μια χώρα που στηρίζει μεγάλο μέρος της οικονομίας της στα ορυκτά καύσιμα. Η επιλογή αυτής της τοποθεσίας προκάλεσε αντιδράσεις, καθώς η συμβολική αντίθεση μεταξύ της φιλοξενίας μιας διάσκεψης για το κλίμα σε μια πετρελαιοπαραγωγική χώρα δεν πέρασε απαρατήρητη. Ταυτόχρονα, η διάσκεψη πραγματοποιήθηκε εν μέσω ανησυχητικών προβλέψεων από τον ΟΗΕ, σύμφωνα με τις τελευταίες το 2024 ενδέχεται να είναι το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ, αναδεικνύοντας την επιτακτική ανάγκη για δράση.
Διχασμοί και προκλήσεις στη διάσκεψη
Για πολλούς, η COP29 θεωρείται η πιο κρίσιμη διάσκεψη για το κλίμα της τελευταίας δεκαετίας, ωστόσο η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη. Η διάσκεψη επηρεάστηκε από τις διεθνείς διεθνείς διαφωνίες για τη χρηματοδότηση φιλόδοξων στόχων, αλλά και από πολιτικές και γεωπόλις
Η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις πιθανές Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργεί επιπλέον αβεβαιότητα, καθώς η προηγούμενη θητεία του συνδέθηκε με την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού. Παράλληλα, η διοργανώτρια χώρα δέχθηκε επικρίσεις για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γεγονός που επισκίασε τις συνομιλίες
Η οικονομική διάσταση: Ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό;
Ο βασικός στόχος της COP29 είναι ο καθορισμός της χρηματοδοτικής στήριξης από τις ανεπτυγμένες χώρες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι χώρες αυτές καλούνται να αποκατασταθούν από τα ορυκτά καύσιμα και να προσαρμοστούν στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όπως οι ακραίες θερμοκρασίες κα
Ωστόσο, το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών παραμένει βαθύ. Οι αναπτυσσόμενες χώρες, που θεωρούν τα αναπτυγμένα κράτη υπεύθυνα για τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή, ζητούν την αύξηση της βοήθειας, η οποία σήμερα ανέρχεται σε 116 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Από την άλλη πλευρά, οι ανεπτυγμένες χώρες, υπό την πίεση της ενεργειακής κρίσης, των γεωπολιτικών εντάσεων και των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας, παρουσιάζονται διστακτικές να δεσμευτούν σε μεγαλύτερη χρηματοδότηση.
Σύμφωνα με την έρευνα του London School of Economics, η κλιματική βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες (εξαιρουμένης της Κίνας) θα πρέπει να φτάσει τα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2030, με ένα τρισεκατομμύριο δολάρια που δεν απαιτούνται μόνο για τ
Ένα κλίμα γεμάτο αβεβαιότητες
Παρά τη σημασία της διάσκεψης, οι προοπτικές για συγκεκριμένα και αποτελεσματικά αποτελέσματα παραμένουν περιορισμένες. Η συζήτηση για τη χρηματοδότηση σκιάστηκε από την απουσία ενός μηχανισμού δίκαιης κατανομής των οικονομικών βαρών, ενώ οι διαφορές για τις προτεραιότητες δράσης παρέμειναν έντονες.
Επιπλέον, η επιλογή του Αζερμπαϊτζάν ως οικοδέσποινας χώρας έφερε στο προσκήνιο τα ζητήματα που σχετίζονται με τη διαφάνεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προκαλώντας ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της διάσκεψης ως προς την κινητοποίηση παγκόσμιας
Το μήνυμα τη
Η COP29 κατέστησε σαφές ότι η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι οδηγίες για άμεση δράση αυξάνονται, ενώ το χάσμα μεταξύ των χωρών συνεχίζει να εμποδίζει την πρόοδο. Η ανάγκη για αυξημένη χρηματοδότηση, προώθηση της καθαρής ενέργειας και ενίσχυση της συνεργασίας
Το ερώτημα που παραμένει ανοιχτό είναι αν οι παγκόσμιοι ηγέτες θα μπορέσουν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους και να αναλάβουν τη συλλογική ευθύνη που έχει για την αντιμετώπιση της