Οι άνθρωποι έχουν αλλάξει ριζικά το ηχητικό τοπίο του πλανήτη, με τον θόρυβο να αποτελεί πλέον σοβαρή απειλή για τα οικοσυστήματα, τονίζει ο ερευνητής οικολογικής ακουστικής Ζερόμ Σουόρ. Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Nature, η ησυχία είναι πλέον εξίσου σημαντική για την επιβίωση της πανίδας και της χλωρίδας, όσο το νερό και η τροφή.
Ο ήχος από πλοία, αεροπλάνα και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες φτάνει ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, διαταράσσοντας τη «συμφωνία της φύσης»—τους αρμονικούς ήχους που συνθέτουν το φυσικό περιβάλλον, όπως το τραγούδι των τζιτζικιών ή οι ήχοι των κοραλλιογενών υφάλων.
Για παράδειγμα, τα πειράματα στον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στο νησί Μοορέα, έδειξαν ότι ο θόρυβος από σκάφη επηρεάζει αρνητικά τα νεαρά κοράλλια. Τα κοράλλια βασίζονται στους φυσικούς ήχους των υφάλων για να βρουν κατάλληλα σημεία εγκατάστασης, κάτι που δεν συμβαίνει σε περιοχές με αυξημένο θόρυβο.
Επιπλέον, ο θόρυβος αναγκάζει τα πτηνά, όπως τα σπουργίτια, να τραγουδούν πιο δυνατά για να ξεπεράσουν τους ήχους της κίνησης. Αυτός ο ανταγωνισμός για τη «σιωπή» υπογραμμίζει τη σημασία της ησυχίας ως κρίσιμου πόρου για την επιβίωση. Ο συνεχής θόρυβος όχι μόνο διαταράσσει την επικοινωνία και την αντίληψη των ζώων, αλλά απομονώνει και τον άνθρωπο από τους φυσικούς ρυθμούς του οικοσυστήματος. Όπως σημειώνει ο Σουόρ, η παραγωγή ήχων είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της πανίδας, ενώ η σιωπή πρέπει να αντιμετωπιστεί ως αναγκαίος πόρος για τη βιωσιμότητα του πλανήτη