Το στεγαστικό πρόβλημα στην Ελλάδα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Το υψηλότερο κόστος στέγασης, το οποίο επηρεάζει κυρίως τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, υπονομεύει τη δυνατότητα εξασφάλισης αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης και κοινωνικής συνοχής.
Το 2023, σχεδόν το 28,5% του πληθυσμού έχει υπερβολική επιβάρυνση από το κόστος στέγασης, ενώ για τα νοικοκυριά του φτωχότερου εισοδηματικού στρώματος, το ποσοστό αυτό εκτοξεύτηκε στο 85,3%, το υψηλότερο στην ΕΕ. Η ανισότητα αυτή αντικατοπτρίζει την ανάγκη για πολιτικές που ενισχύουν τη διάθεση στέγης, προστατεύοντας παράλληλα τους ενοικιαζόμενους από δυσανάλογες αυξήσεις ενοικίων.
Η ενσωμάτωση της βιώσιμης ανάπτυξης στην αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος μπορεί να επιτευχθεί μέσω στρατηγικών όπως:
Η προώθηση ενεργειακά αποδοτικών κατοικιών για τη μείωση των λειτουργικών εξόδων.
Η ενίσχυση της κοινωνικής στέγασης με περιβαλλοντικά βιώσιμες κατασκευές.
Η αξιοποίηση αχρησιμοποίητων ακινήτων για την κάλυψη στεγαστικών αναγκών.
Με τον σωστό σχεδιασμό, το στεγαστικό πρόβλημα μπορεί να μετατραπεί από μια ευκαιρία για βιώσιμη ανάπτυξη, προωθώντας την κοινωνική ισότητα, οικονομική ανθεκτικότητα και περιβαλλοντική υπευθυνότητα.