Η κλιματική αλλαγή απειλεί άμεσα την ελληνική γεωργία, με σοβαρές συνέπειες για την οικονομία και το περιβάλλον. Έρευνες δείχνουν ότι έως το 2060 οι ζημίες από ακραία καιρικά φαινόμενα και μειωμένη παραγωγικότητα ενδέχεται να φτάσουν έως και 1 δισ. ευρώ ετησίως, με μεγάλες απώλειες σε θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Θεσσαλία και η Κρήτη.
Η επιδείνωση των φαινομένων, όπως πλημμύρες και καύσωνες, εντείνει τις πιέσεις σε έναν τομέα που στηρίζει βασικούς άξονες της περιφερειακής ανάπτυξης και διατροφικής επάρκειας. Οι επιπτώσεις δεν περιορίζονται στην πρωτογενή παραγωγή, αλλά επεκτείνονται στην εφοδιαστική αλυσίδα, τη μεταποίηση και το εμπόριο.
Η προσαρμογή είναι εφικτή – αλλά απαιτεί στρατηγική: νέα αγροτικά πρότυπα, τεχνολογική υποστήριξη, επενδύσεις σε ανθεκτικές ποικιλίες και βιώσιμη διαχείριση νερού. Μόνο με ολιστικές πολιτικές και περιφερειακό σχεδιασμό μπορούμε να διασφαλίσουμε την αγροτική παραγωγή απέναντι στις κλιματικές προκλήσεις και να προστατεύσουμε την κοινωνική συνοχή στις αγροτικές κοινότητες.
Η βιωσιμότητα στον πρωτογενή τομέα δεν είναι επιλογή. Είναι όρος επιβίωσης.