Η Καμπούλ κινδυνεύει να γίνει η πρώτη σύγχρονη πόλη χωρίς καθόλου νερό, λόγω υπεραντλήσεων, ταχείας αστικοποίησης και της κλιματικής κρίσης. Τα υπόγεια ύδατα έχουν μειωθεί δραματικά, με σχεδόν τις μισές γεωτρήσεις να έχουν στερέψει, ενώ η ρύπανση καθιστά έως και το 80% των υδάτων μη ασφαλές. Οι κάτοικοι αγωνίζονται καθημερινά για την εξασφάλιση νερού, δαπανώντας έως και το 30% του εισοδήματός τους.
Η κρίση επιδεινώνεται από την έλλειψη κρατικής διαχείρισης και τις περικοπές στη διεθνή χρηματοδότηση, ιδιαίτερα μετά την επιστροφή των Ταλιμπάν. Η Mercy Corps προειδοποιεί ότι χωρίς άμεση δράση, οι υδάτινοι πόροι της πόλης θα έχουν εξαντληθεί ως το 2030. Ένα πιθανό έργο διάσωσης είναι ο αγωγός από τον ποταμό Παντσίρ, που θα μπορούσε να καλύψει 2 εκατ. πολίτες, αλλά εκκρεμεί η χρηματοδότησή του.
Η ανάγκη για διεθνή υποστήριξη και βιώσιμες λύσεις είναι επείγουσα, καθώς η λειψυδρία απειλεί όχι μόνο τη δημόσια υγεία, αλλά και την κοινωνική συνοχή.