Το 51% των χωρών παγκοσμίως δεν σχεδιάζουν να προστατεύσουν το 30% της γης και της θάλασσας για τη φύση, παρά τη δέσμευση για να το πράξουν στο πλαίσιο της παγκόσμιας συμφωνίας για το περιβάλλον η οποία συνήφθη πριν από λιγότερο από τρία χρόνια, σύμφωνα με νέα ανάλυση.
Ενώ ο στόχος του ΟΗΕ είναι παγκόσμιος, το μέγεθος των χωρών που παραλείπουν τον στόχο από τα σχέδιά τους θα μπορούσε να τον θέσει σε κίνδυνο. Μαζί, αντιπροσωπεύουν το 34% της Γης και περιλαμβάνουν χώρες με μεγάλη ποικιλία βιοποικιλότητα όπως το Μεξικό, η Ινδονησία, η Μαλαισία, το Περού, οι Φιλιππίνες, η Νότια Αφρική και η Βενεζουέλα.
Οι επιστήμονες λένε ότι η προστασία πρέπει να επικεντρωθεί στα μέρη του πλανήτη με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα, ώστε το σημείο αναφοράς του 30% να είναι αποτελεσματικό στην επιβράδυνση της απώλειας της φύσης.
Η Φινλανδία, μια αραιοκατοικημένη χώρα με μεγάλη βιομηχανία ξυλείας, δήλωσε ότι βρισκόταν ακόμη στη διαδικασία οριστικοποίησης των στόχων της, αλλά είπε ότι η επίτευξη 30 επί 30 θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη. «Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, για παράδειγμα, η προστατευόμενη περιοχή σε χερσαίες περιοχές θα πρέπει να αυξηθεί κατά περίπου 1,7 εκατομμύρια στρέμματα ετησίως», τονίζει η πλευρά της χώρας
Η Ινδονησία, μία από τις τρεις μεγάλες χώρες των τροπικών δασών στη Γη, δεν υπέβαλε στόχο ποσοστού. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της χώρας είπε ότι θεωρεί τον στόχο ως έναν παγκόσμιο στόχο που δεν πρέπει να επιβαρύνει «άδικα βαρύ φορτίο» στις χώρες. «Η διαχείριση της βιοποικιλότητας δεν είναι εύκολη υπόθεση, η ισορροπία των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πτυχών πρέπει να διατηρηθεί, ιδιαίτερα για τις αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδονησία», ανέφεραν.
Τα ευρήματα προσθέτουν στους αυξανόμενους φόβους για άλλη μια δεκαετία διεθνούς αποτυχίας στη φύση. Οι κυβερνήσεις δεν έχουν επιτύχει ποτέ ούτε έναν στόχο στην ιστορία των συμφωνιών του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα και υπήρξε μεγάλη ώθηση για να διασφαλιστεί ότι αυτή η δεκαετία ήταν διαφορετική.
Στο Cop16 στο Κάλι πέρυσι, οι συνομιλίες έληξαν σε αταξία και σύγχυση αφού η σύνοδος ξέμεινε από χρόνο ώστε να συμφωνηθούν σημαντικά στοιχεία της εφαρμογής της συμφωνίας αυτής της δεκαετίας.