Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να γίνει μια πλήρης αξιολόγηση των ψηφιακών βημάτων που κάνει η χώρα τα τελευταία χρόνια -άλλοι ομιλούν για άλματα-στην κατεύθυνση ενός εντυπωσιακού μετασχηματισμού της βιωμένης καθημερινότητας του πολίτη.
Ποιος θυμάται πως ήταν η ζωή μας χωρίς το διαδίκτυο, το κινητό τηλέφωνο και αργότερα τις ψηφιακές δυνατότητες εξυπηρέτησης του πολίτη , τον ψηφιακό e-ΕΦΚΑ κ.α. και πόσο η γραφειοκρατία και οι αγκυλώσεις του κράτους καθυστερούσαν τη ανάπτυξη;
Πιο νωπές είναι οι μνήμες από τις ψηφιακές εφαρμογές κατά την πανδημία και την οργάνωση τη διαδικασίας των εμβολιασμών και των μέτρων προστασίας των πολιτών κατά την καραντίνα.
Αργότερα ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει πιο νηφάλια την εκτίμησή του για το πως φτάσαμε ο ασφαλισμένος οποία στιγμή θέλει, να μπορεί να βλέπει στο κινητό του τα ένσημα και το πόση σύνταξη δικαιούται.
Αυτό που διαβάσαμε είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό: Στη χώρα μας πλέον η σύνταξη εκδίδεται σε δυο μήνες ενώ στη Γερμανία ο αντίστοιχος μέσος όρος είναι 70 ημέρες. Αν το ακούγατε αυτό πέντε χρόνια πριν θα το πιστεύατε;