Πυκνώνουν τα τελευταία χρόνια οι έρευνες που αποδεικνύουν πως το γράψιμο με το χέρι είναι μια ευεργετική για όλους, πέρα από νοσταλγική για τους μεγαλύτερους συνήθεια. Τα ευρήματα αυτών των ερευνών λένε ότι ειδικά τα παιδιά πρέπει να μάθουν να γράφουν με το χέρι διότι μαθαίνουν πιο γρήγορα τα γράμματα , τα συνθετικά της λέξης, την έννοια της πρότασης κ.α. Άλλες έρευνες καταλήγουν στο ότι γράφοντας με το χέρι ακονίσεις τη μνήμη σου.
Το κείμενο στην οθόνη γραμμένο στο πληκτρολόγιο είναι εδώ και δεκαετίες κάτι το απόλυτα συνηθισμένο και τετριμμένο, ενώ το χειρόγραφο κερδίζει ξαφνικά όλο και περισσότερους φίλους.
«Πριν από δυόμισι χιλιετίες, ο Σωκράτης παραπονέθηκε ότι το γράψιμο θα έβλαπτε τους μαθητές. Με έναν τέτοιο τρόπο αποθήκευσης ιδεών μόνιμα και εξωτερικά, δεν θα χρειάζονταν πλέον να απομνημονεύουν.
Είναι δελεαστικό να τον απορρίψεις ως «γέρο που παραπονιέται για τις αλλαγες», αλλά ο Σωκράτης δεν είχε επιστημονικά δεδομένα για να υποστηρίξει τη χρησιμότητα της εκμάθησης εννοιών από την καρδιά».
Τα παραπάνω διαβαζουμε σε άρθρο στον Economist όπου προστίθενται τα εξής:
«Καθώς οι μαθητές του δημοτικού σχολείου αλλά και οι υποψήφιοι διδάκτορες επέστρεψαν για μια νέα σχολική χρονιά στο βόρειο ημισφαίριο, πολλοί το κάνουν με μεγαλύτερη από ποτέ εξάρτηση από τους υπολογιστές για να κρατούν σημειώσεις και να γράφουν έγγραφα. Μερικοί γονείς μικρότερων μαθητών απογοητεύονται που τα παιδιά τους όχι απλώς ενθαρρύνονται, αλλά υποχρεούνται να μεταφέρουν φορητούς υπολογιστές στην τάξη. Καθηγητές πανεπιστημίου παραπονιούνται για ανεξέλεγκτη απόσπαση της προσοχής στις τάξεις, με τους μαθητές να διαβάζουν και να στέλνουν μηνύματα αντί να ακούν διαλέξεις».
Ο αρθρογράφος του Economist έγραψε αναλογιζόμενος την τάση των βρετανικών σχολείων να χρησιμοποιούν υπολογιστές αντί για χειρόγραφα. Αλλά και στις ΗΠΑ αμφισβητείται πλέον η καθολική στροφή στους υπολογιστές, όσον αφορά τα δημοτικά σχολεία τουλάχιστον – εκεί, μάλιστα, κάποιοι πέρασαν στο άλλο άκρο, ζητώντας πλέον την κατάργηση των κομπιούτερ.
Η γραφή είναι πολύ σημαντική κατά τη βασική μάθηση. Η νευροεπιστήμων του Πανεπιστημίου Ιντιάνα, Κάριν Χάρμαν Τζέιμς, μελέτησε την επίδρασή της στον εγκέφαλο σε παιδιά πέντε ετών χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία. Ετσι απέδειξε ότι ο εγκέφαλος μαθαίνει να αναγνωρίζει χειρόγραφα γράμματα πολύ πιο γρήγορα εν συγκρίσει με τα «παραγόμενα» από το πληκτρολόγιο. Στο χειρόγραφο η διαφορετική απόδοση του ίδιου γράμματος σπάει τη μονοτονία της γραμματοσειράς και εκπαιδεύει τον εγκέφαλο να αναγνωρίζει το κάθε γράμμα.
Επίσης, η γραφή στο χέρι απαιτεί μεγαλύτερη συγκέντρωση από όσο η γραφή μέσω πληκτρολογίου. Και η σύνθεση του γράμματος δίπλα σε άλλα γράμματα βοηθάει τα παιδιά να κατανοήσουν πώς συνδυάζονται τα γράμματα μεταξύ τους και πώς δημιουργούνται οι αράδες. Ετσι μαθαίνουν (τα) γράμματα καλύτερα. Το χειρόγραφο βοηθάει καλύτερα στην κατανόηση του κειμένου όσους γνωρίζουν ήδη πώς να γράφουν