Έφυγε σαν σήμερα το 2020 στα 89 χρόνια του, ο ποιητής, συγγραφέας φιλόλογος και από τα σύμβολα της μεταπολεμικής πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης , Ντίνος Χριστιανοπουλος.
Ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης (το «Ντίνος Χριστιανόπουλος» είναι ψευδώνυμο ), ιδρυτής της πινακοθήκης της «Διαγωνίου» , συλλέκτης φωτογραφιών και έργων τέχνης , μελετητής του έργου του Τσιτσάνη , μεταφραστής, δοκιμιογράφος, υπήρξε αντισυμβατικός άνθρωπος και τολμηρός στις ιδέες του .
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ
“Το γεγονός ότι έχω μία μεγάλη άνεση στιχουργίας θα με βοηθούμε κάθε λίγο και λιγάκι να γράφω στίχους ή να κάνω κάποιες μουσικές. Και ξέρετε πόσοι μουσικοί μου λένε δώσε μας στίχους να τους κάνουμε τραγούδι; Λέω όχι. Όπως ήρθε η έμπνευση σε μένα , έτσι και έφυγε. Μπορώ να στιχουργήσω αλλά δεν το επέτρεψα στον εαυτό μου ποτέ. Όλο αυτό το πράγμα έγινε το 1968 και λίγους μήνες του 1969. Εξαφανίστηκε και δεν επανήλθε και εγώ δεν επιδιώκω να το κάνω να επανέλθει. Έχω μάλιστα και μία ωραία εικόνα, όπως η κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Εκεί πρέπει να έρθει ένας άγγελος να ταράξει τα νερά ενώ οι άρρωστοι περιμένουν απ’ έξω. Όποιος προλάβει να μπει μέσα στο νερό, θα σωθεί. Λοιπόν το παράδειγμα είναι εύγλωττο: Δεν σώζεται παρά μόνο όποιος πρώτος πρόλαβε και μπήκε μέσα. Δεύτερον δεν συμβαίνει τίποτα αν δεν έρθει ο άγγελος. Τρίτον δεν συμβαίνει τίποτα αν έρθει ο άγγελος και δεν ταράξει τα νερά. Και τέταρτον δεν συμβαίνει τίποτα και άγγελος να έρθει και να μην έρθει, αν δεν υπάρχουν τα νερά. Λοιπόν καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν πολλές παράμετροι αυτού του πολύπλοκου φαινομένου που θα το χαρακτήριζα αυθεντικότητα της έκφρασης ακόμα και εις βάρος αυτών που επιδιώκει ο ίδιος ο καλλιτέχνης”.
Μιλάει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος για τα τραγούδια με τίτλο “Το Αιώνιο Παράπονο”, που έγραψε τη διετία 1968-69 και για τον τρόπο που επιλέγει, σύμφωνα με τη γνώμη του, η έμπνευση για να χτυπήσει την πόρτα ενός δημιουργού. (Από το ντοκιμαντέρ “Το Αιώνιο Παράπονο” του Ντίνου Χριστιανόπουλου, που φτιάξαμε με την πολύτιμη συνδρομή του ίδιου). Ο ομότιτλος δίσκος κυκλοφόρησε το 1994 με τραγουδιστές τον Δημήτρη Νικολούδη και τον Παναγιώτη Καραδημήτρη.
Κώστας Δ. Μπλιάτκας
(Από το περιοδικό ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΠΟΛΙΣ).
Από το 1984 που είχα τη χαρά να πάρω την πρώτη μου συνέντευξη για την εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, συναντηθήκαμε πολλές φορές για εκπομπές, ντοκιμαντέρ ( τέσσερα αφορούν την ποίησή του τα τραγούδια του, τον Τσιτσάνη και τον βίο του) και αφιερώματα.
Σήμερα στη μνήμη του δημοσιεύω παραπάνω , μαζί με φωτογραφίες, ένα κομμάτι αφήγησής του για το πως ενεπνευσθη το «Αιώνιο Παράπονο».