Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπιστικής Βοήθειας, 19 Αυγούστου, ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Τζουζέπ Μπορέλ και ο επίτροπος κ. Γιάνες Λέναρτσιτς δήλωσαν τα εξής:
«Όλο και περισσότεροι άνθρωποι παγκοσμίως έρχονται αντιμέτωποι με ανθρωπιστικές κρίσεις λόγω των νέων ή συνεχιζόμενων συγκρούσεων και των συνεπειών της κλιματικής και οικολογικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Εάν οι άνθρωποι που χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια ήταν κάτοικοι μίας χώρας, η χώρα αυτή θα ήταν η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο. Και ο πληθυσμός της χώρας αυτής –η οποία μπορεί να μην υφίσταται, αλλά παρόλ’ αυτά υποφέρει– αυξάνεται εκθετικά –κατά 30 % από τις αρχές του 2022. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι πληθυσμοί που πλήττονται από τις κρίσεις χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπιστικής Βοήθειας, αποτίουμε φόρο τιμής στους εργαζόμενους στον ανθρωπιστικό τομέα οι οποίοι διακινδυνεύουν στην πρώτη γραμμή τη ζωή τους για να σώσουν άλλους και να μειώσουν τον ανθρώπινο πόνο· παράλληλα τιμούμε τη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους στην υπηρεσία των άλλων.
Από την αρχή του έτους, οι επιθέσεις κατά εργαζομένων στον ανθρωπιστικό τομέα ευθύνονται για τον τραγικό θάνατο 62 εργαζομένων στον εν λόγω τομέα, την απαγωγή άλλων 33 και τους τραυματισμούς άλλων 82. Οι πράξεις αυτές είναι απαράδεκτες και δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές.
Η προστασία των αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων στον ανθρωπιστικό τομέα, καθώς και του ιατρικού προσωπικού, αποτελεί υποχρέωση βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου η οποία πρέπει να τηρείται, όπως και η διασφάλιση της απρόσκοπτης πρόσβασης στην ανθρωπιστική βοήθεια.
Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει προκαλέσει παγκόσμια κρίση στον τομέα της ενέργειας και της επισιτιστικής ασφάλειας, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κατάστασης παγκοσμίως. Βλέπουμε επίσης την έξαρση νέων συγκρούσεων, όπως οι καταστροφικές συγκρούσεις στο Σουδάν και τα στρατιωτικά πραξικοπήματα στο Σαχέλ, γεγονότα που επιδεινώνουν τη συνολική ανθρωπιστική κατάσταση.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η απόφαση της Ρωσίας να τερματίσει την πρωτοβουλία για τα σιτηρά στον Εύξεινο Πόντο, ακολουθούμενη από εντεινόμενες επιθέσεις σε ουκρανικά λιμάνια στον Εύξεινο Πόντο και τον Δούναβη, διαταράσσει τις παραδόσεις σιτηρών παγκοσμίως και θα επιφέρει επισιτιστική ανασφάλεια σε αναρίθμητες κοινότητες, όπως στο Αφγανιστάν, στο Τζιμπουτί, στην Αιθιοπία, στην Κένυα, στη Σομαλία, στο Σουδάν ή στην Υεμένη.»