Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων προτείνει τον ορισμό ενός νέου Στόχου Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) των Ηνωμένων Εθνών, με σκοπό τη διασφάλιση της βιώσιμης χρήσης της γήινης τροχιάς και την αποτροπή της συσσώρευσης διαστημικών σκουπιδιών. Η πρόταση αυτή δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «One Earth».
Σήμερα, οι 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης, που υιοθετήθηκαν από τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ το 2015, αποσκοπούν στην καταπολέμηση της φτώχειας, την προστασία του περιβάλλοντος και την προώθηση της ειρήνης και της ευημερίας παγκοσμίως. Ωστόσο, με τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό δορυφόρων και διαστημικών αντικειμένων σε τροχιά, υπάρχει ανησυχία ότι, ελλείψει διεθνούς συναίνεσης, το διαστημικό περιβάλλον ενδέχεται να υποστεί ανεπανόρθωτες αλλαγές.
Οι επιστήμονες εισηγούνται τη θέσπιση ενός 18ου SDG που θα εστιάζει στην προστασία της τροχιάς της Γης. Σύμφωνα με τη μελέτη τους, πάνω από 100 χώρες συμμετέχουν σε διάφορες μορφές διαστημικής δραστηριότητας. Από τη δεκαετία του 1950, έχουν εκτοξευθεί σχεδόν 20.000 δορυφόροι, οι οποίοι έχουν συμβάλει σημαντικά στην κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα έχουν δημιουργήσει διαστημικά απορρίμματα. Ο προτεινόμενος SDG θα μπορούσε να εμπνευστεί από τον 14ο SDG, που αφορά τη ζωή κάτω από το νερό, και ειδικότερα από τις στρατηγικές διαχείρισης των θαλάσσιων απορριμμάτων.
Παρότι έχει αρχίσει να αναγνωρίζεται η ανάγκη ανάληψης δράσης για τη ρύθμιση του διαστημικού περιβάλλοντος, οι ειδικοί τονίζουν ότι η δημιουργία ενός νέου SDG θα μπορούσε να εξασφαλίσει παγκόσμια συνεργασία και αποτελεσματικούς μηχανισμούς επιβολής για τη διαχείριση του προβλήματος.
Το άρθρο συνυπογράφουν ερευνητές από διάφορα πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, όπως το Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ, το Πανεπιστήμιο του Όκλαντ, το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, το Πανεπιστήμιο του Μέιν και το εργαστήριο της NASA «Jet Propulsion Laboratory». Επικεφαλής της μελέτης είναι η Ίμοτζεν Νάπερ, ερευνήτρια του Πανεπιστημίου του Πλίμουθ και εξερευνήτρια του «National Geographic». Μετά την ενασχόλησή της με τη ρύπανση από μικροπλαστικά, η κ. Νάπερ έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στη διαστημική ρύπανση, επισημαίνοντας ότι «η ανάγκη να προστατεύσουμε και να συνδέσουμε τα φυσικά μας περιβάλλοντα, από τον ωκεανό έως την τροχιά της Γης, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Και τα δύο είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του πλανήτη μας, αλλά αντιμετωπίζουν αυξανόμενες απειλές λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων».