Η διελκυστίνδα γύρω από τη διοργάνωση της COP31 συνεχίζεται, καθώς Τουρκία και Αυστραλία διεκδικούν την προεδρία της επόμενης κρίσιμης συνόδου του ΟΗΕ για το κλίμα. Η Τουρκία πρότεινε ακόμη και ένα σχήμα «διπλής προεδρίας» με κοινή ηγεσία, όμως οι διαπραγματεύσεις δεν κατέληξαν σε συμφωνία, αφήνοντας το αδιέξοδο να πλανάται ενόψει της COP30 στο Μπελέμ.
Το πρόβλημα ξεκινά από το 2022, όταν οι δύο χώρες κατέθεσαν ανταγωνιστικές υποψηφιότητες. Επειδή η επιλογή του οικοδεσπότη απαιτεί ομοφωνία εντός του WEOG, η διαδικασία έχει «παγώσει» για δύο χρόνια — μια καθυστέρηση που απειλεί να επηρεάσει τον σχεδιασμό της επόμενης δεκαετίας για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη διεθνή κλιματική πολιτική.
Η Αυστραλία υποστηρίζει ότι έχει εξασφαλίσει ευρεία διεθνή στήριξη και θέλει να συνδιοργανώσει τη σύνοδο με τις χώρες του Ειρηνικού, προτάσσοντας τον υπαρξιακό κλιματικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν.
Η Τουρκία, από την άλλη, παρουσιάζει την υποψηφιότητά της ως πλατφόρμα «συνεργασίας και ενσωμάτωσης», δίνοντας έμφαση στη χρηματοδότηση για τις αναπτυσσόμενες χώρες και δεσμευόμενη στον στόχο net-zero έως το 2053. Παρά το άνοιγμα σε «ευέλικτες φόρμουλες», η Άγκυρα δηλώνει έτοιμη να φιλοξενήσει την COP31 μόνη της αν δεν επιτευχθεί συμφωνία.
Η επιλογή του οικοδεσπότη δεν είναι τυπικό ζήτημα. Ορίζει: την κατεύθυνση των διαπραγματεύσεων, το επίπεδο φιλοδοξίας της διεθνούς κλιματικής δράσης, την προτεραιοποίηση θεμάτων όπως η προσαρμογή, η βιοποικιλότητα και η κλιματική χρηματοδότηση.
Με τις παγκόσμιες εκπομπές να αυξάνονται και την ανάγκη για επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια και ανθεκτικές υποδομές να κορυφώνεται, η COP31 θα αποτελέσει σημείο καμπής — ειδικά για τις αναδυόμενες οικονομίες που έχουν ανάγκη από σταθερό και φιλόδοξο πλαίσιο χρηματοδότησης.
Καθώς η COP30 μπαίνει στις κρίσιμες της ημέρες, η διεθνής κοινότητα καλείται να στείλει μήνυμα σταθερότητας και ενότητας. Η καθυστέρηση στην επιλογή οικοδεσπότη δείχνει πόσο εύθραυστη παραμένει η πολυμερής κλιματική διακυβέρνηση, ακριβώς τη στιγμή που οι ανάγκες για αποτελεσματική υλοποίηση των δεσμεύσεων είναι μεγαλύτερες από ποτέ.
Το ποιος θα αναλάβει τελικά την COP31 θα επηρεάσει όχι μόνο τις διπλωματικές ισορροπίες, αλλά και την πορεία της παγκόσμιας βιώσιμης ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια.