Οι παλιοί θυμούνται το «έξω πάμε καλά». Είναι από τα αθάνατα σλόγκαν της πολιτικής μας ιστορίας και ειπώθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος επιστρέφοντας από ένα ταξίδι του στο εξωτερικό, θέλησε να προτάξει την καλή εικόνα της χώρας στο εξωτερικό σε αντίθεση με ις λαϊκές διαμαρτυρίες για τη λιτότητα και τον πληθωρισμό στο εσωτερικό.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τα κολακευτικά σχόλια από το εξωτερικό για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομικές που επικυρώνουν και διεθνείς οίκοι, οι οποίες όμως αν δεν είναι επαρκείς όταν η μεσαία τάξη και περισσότερο τα ευάλωτα νοικοκυριά έχουν το δικό τους δράμα με τις εξοργιστικά υψηλές τιμές σε τρόφιμα και βασικά είδη.
Ήδη πολλοί προειδοποιούν ότι το Μεσανατολικό ως ασύμμετρη απειλή, αν κλιμακωθεί σίγουρα θα φέρει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία μας.
Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι η δυνατότητες παρέμβασης που υπάρχουν στο ενεργειακό κόστος. Το οριστικό τέλος από 1ης Ιανουαρίου 2024 των οριζόντιων επιδοτήσεων και ο φόβος ανατιμητικών κινδύνων από την επαναφορά της ρήτρας αναπροσαρμογής, σε συνδυασμό με την ανάφλεξη στη Μ. Ανατολή φτιάχνουν εκρηκτικό μείγμα.
Το μεγάλο στοίχημα τη χώρας μας είναι να φτιάξουμε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας στηριγμένες στην προηγμένη τεχνολογία που θα διεκδικήσουν τις παγκόσμιες αγορές.
Οι ξένοι λένε καλά λόγια και πιστεύουν στην δυναμική της ελληνικής οικονομίας. Θέλουν όμως να δουν και μεταρρυθμίσεις οι οποίες εσχάτως κινούνται με μετέωρο βήμα.