Η κλιματική αλλαγή δεν είναι πια ένα μελλοντικό σενάριο – είναι η καθημερινή εμπειρία εκατομμυρίων Ευρωπαίων. Από τις παρατεταμένες ξηρασίες στην Ιβηρική χερσόνησο, μέχρι τις καταστροφικές πλημμύρες στη Γερμανία και την Ελλάδα, η περιβαλλοντική κρίση έχει καταστήσει σαφές ότι η Ευρώπη χρειάζεται πολιτικές που δεν προσαρμόζονται απλώς στην καταστροφή, αλλά την προλαμβάνουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αναλάβει έναν πιο ενεργό ρόλο, ιδίως μέσω της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων (ENVI), η οποία διαμορφώνει την ευρωπαϊκή νομοθεσία για το κλίμα, τη ρύπανση, την ενέργεια και τη βιοποικιλότητα.
Η αποστολή της Επιτροπής ENVI
Η ENVI είναι από τις πιο δραστήριες επιτροπές του Κοινοβουλίου και χειρίζεται:
τη νομοθεσία για τις εκπομπές CO₂,
τις ευρωπαϊκές στρατηγικές για την προστασία της φύσης και των οικοσυστημάτων,
την Πράσινη Συμφωνία (Green Deal),
το Ευρωπαϊκό Κλιματικό Δίκαιο,
τον έλεγχο της εφαρμογής περιβαλλοντικής πολιτικής στα κράτη-μέλη.
Είναι το νομοθετικό πεδίο όπου συγκρούονται συχνά πολιτικές φιλοδοξίες με οικονομικές και κοινωνικές αντοχές.
Pascal Canfin: «Αν δεν δράσουμε τώρα, το κόστος θα είναι αδιανόητο»
Ο πρόεδρος της Επιτροπής ENVI, Pascal Canfin, γάλλος ευρωβουλευτής και πρώην διευθυντής της Greenpeace France, δήλωσε πρόσφατα:
«Το ερώτημα δεν είναι αν θα πληρώσουμε για την κλιματική κρίση. Είναι αν θα πληρώσουμε τώρα με σχέδιο ή αύριο με καταστροφή. Ο χρόνος τελείωσε. Τώρα πρέπει να μετρήσουμε πρόοδο, όχι μόνο υποσχέσεις.»
Ο Canfin τάσσεται υπέρ της αυστηρής παρακολούθησης της εφαρμογής των εθνικών σχεδίων για το κλίμα, ενώ πιέζει για επιτάχυνση της μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας, με κοινωνικές εγγυήσεις για τις ευάλωτες ομάδες.
Περιβάλλον υπό πίεση
Τα πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος καταγράφουν:
μείωση της βιοποικιλότητας κατά 60% σε ορισμένες περιοχές,
αύξηση της θερμοκρασίας στην Ευρώπη με ρυθμό διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου,
συχνότερα ακραία καιρικά φαινόμενα που πλήττουν άμεσα την αγροτική παραγωγή, τα δίκτυα ύδρευσης και τις υποδομές.
Η πολιτική ευθύνη των κρατών
Παρά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της Ε.Ε., η εφαρμογή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα κράτη-μέλη. Η καθυστέρηση στην υιοθέτηση μέτρων, οι εξαιρέσεις και η έλλειψη συντονισμού θέτουν σε κίνδυνο τον ευρωπαϊκό στόχο της ουδετερότητας άνθρακα έως το 2050.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέσα από την ENVI, ζητά πλέον την καθιέρωση δεσμευτικών στόχων σε επίπεδο περιφέρειας και δήμων, ενίσχυση της χρηματοδότησης πράσινων έργων και καλύτερο έλεγχο για την καταπολέμηση της greenwashing πρακτικής.
Η περιβαλλοντική κρίση δεν είναι τεχνικό πρόβλημα. Είναι κρίση πολιτικής βούλησης, κοινωνικής αλληλεγγύης και πολιτισμικού προσανατολισμού. Η Ευρώπη έχει τα εργαλεία – αυτό που μένει να αποδειχθεί είναι αν έχει και την αποφασιστικότητα να τα χρησιμοποιήσει.
Για το viosimi.gr – γιατί η βιώσιμη ανάπτυξη απαιτεί ξεκάθαρες αποφάσεις, όχι αόριστες δεσμεύσεις.